fyrstu árin

þetta eru bæði mínar minningar og eins það sem mér hefur verið sagt frá.  ég fæðist í desember nokkrum vikum fyrir tíman, átti að fæðast í janúar, mamma var einstæð móðir og er ég fyrsta barn hennar hún var 17 þegar ég fæðist, faðir minn var ekki til staðar og reyndar hefur aldrey verið, við við áttum heima hjá ömmu fyrstu árin mín, mamma vann mikið þessi ár og passaði amma mig á meðan mamma var að vinna og seinna fór ég á dagheimili, fyrstu minningar mínar á ég frá því við áttum heima hjá ömmu en við bjuggum heima hjá henni þar til á 3 ári mínu, eftir því sem mér er sagt að þá var nú lífið ekki dans á rósum á þessum árum og var mikið að gerast á heimili ömmu sem en í dag er nánast bannað að tala um nema örfár manneskjur eru ekki í felum með en aðrir þá er þetta bara algjört usss, mamma á eða átti 5 systkini á lífi á þessum árum þar á meðal bróðir sem er örfáum árum eldri en ég þannig að við ólumst að miklu leiti upp saman, þessi frændi minn sem hefur verið meir bróðir en frændi í gegnum tíðina, hann er þó nokkuð fatlaður en hefur alla tíð staðið sig eins og hetja og gert allt sem hann ætlar sér og hef ég alltaf borið mikla virðingu fyrir honum þó svo maður sé ekki alltaf sammála :) svo ég snúi mér aftur að þessum fyrstu árum :) við fluttum frá ömmu þegar ég er á 3 ári og flytjum í sveit þar sem mamma gerist ráðskona og þá byrjaði heldur betur nýtt líf það leið ekki langur tími þangað til mamma tók saman við bóndan sem við bjuggum hjá, ég naut mín vel í sveitinni fyrstu árin og svo eignaðist ég litla systir og þá er ég um 4 ára aldurinn það er ekkert smá hvað ég var stolt af því að vera stóra systir og vildi ég vernda þessu litlu prinsessusem var komin þarna til mín en stuttu eftir þetta fer líf mitt að versna því miður ég man ekki hvað ég var gömul þegar ég fór að taka eftir stóru göllunum hjá stjúpföður mínum en hann stærsti galli er að hann er alcahólisti fyrstu minningarnar um drykkju eru bara skemmtilegar hann var hress það komu gestir og þá var yfirleitt gaman og sungið og hlegið en með árunum minkaði gestakoman en hann versnað, þessi ár átti ég bara einn vin og það var annar hundurinn á bænum og hann fékk alla mína ást og líka sorgir og grátur, 3 árum eftir að fyrri sstir mín fæðist að þá fæddist önnur prinsessa og á svipuðum tíma fer ég að taka eftir að maðurinn sem ég var farin að kalla pabba var farin að útiloka mig og ég farin að finnast ég mikið síðri en hans alvöru dætur nú fyrst er ég farin að muna almennilega eftir öllu og því miður alls ekki öllu góðu heldur líka mjög slæmum minningum ég er um 7 ára aldurinn þegar seinni systir mín fæðist, þegar ég byrjaði í skóla 6 ára þá elskaði ég skólan þarna var ég að hitta krakka á mínum aldri og var með yndislega kennara en hann var bara þetta fyrsta ár svo kom nýr skólastjóri og kennari. nú er ég að hugsa um að láta staðar numið í bili því nú fer ég að byrja að rifja upp slæmar tilfinningar og slæma hluti ég veit ég veð úr einu í annað en það verður að hafa það :) þetta er bara ég :) þangað til næst bæó